وزیر امورخارجه ایران گفت : فقدان توجهات شایسته بین المللی به شهر سردشت به عنوان اولین شهر مسکونی مورد بمباران شیمیایی قرار گرفت، موجب یاس و ناامیدی مردم دلاور و مظلوم سردشت از جامعه جهانی و افکار عمومی شد و انتظار می رود وضعیت بین المللی شهر سردشت به‌گونه‌ای همانند شهرهای هیروشیما و ناگازاکی که بواسطه حملات هولناک سلاح اتمی به آن مشهور شدند، شناسایی و برجسته گردد.

به گزارش سردشت پرِس،حسین امیرعبداللیهان وزیر امورخارجه کشورمان به مناسبت گرامیداشت سالگرد بمباران شیمیایی شهر سردشت پیامی منتشر کرد که متن آن به شرح زیر است:

سی و پنج سال از بمباران شیمیایی دهشتناک شهر سردشت بدست رژیم سفاک بعثی، سپری شد. اگرچه در طول هشت سال جنگ تحمیلی بیش از سیصد بار از سلاح و بمب های شیمیایی علیه نظامیان و غیرنظامیان ایرانی در کلیه استان های نوار مرزی غرب ایران استفاده شد، اما حمله شیمیایی تیرماه ۱۳۶۶ به چهار نقطه شهر سردشت و برخی روستاهای اطراف آن شهر، غم انگیز ترین وجه از جنایات رژیم صدام و شرکای غربی اش را به تصویر کشید.

بدین مناسبت و نامگذاری آن به عنوان “روز ملی مبارزه با سلاح های شیمیایی و بیولوژیک”، یاد و خاطره شهدای والا مقام و جانبازان معزز شیمیایی را گرامی می دارم و برای بازماندگان و خانواده آن عزیزان از خداوند متعال صبر و شکیبایی مسالت می نمایم.

برای اولین بار در تاریخ بشر نظامیان و شهروندان غیرنظامی ایرانی در معرض کاربرد وسیع عوامل شیمیایی از جمله خردل و اعصاب قرار گرفتند. دانش فنی مورد نیاز تولید سلاح شیمیایی، مواد شیمیایی اولیه، تجهیزات تولید سلاح شیمیایی و کمک های مالی از سال ها قبل با چراغ سبز برخی دول غربی از سوی برخی شرکتها و اتباع کشورهای غربی به ویژه آمریکا، انگلیس و آلمان در اختیار رژیم صدام قرار گرفته بود.

سکوت و همدستی قدرتهای جهانی و آنها که خود را جامعه بین المللی می خوانند، بدون شک بیشترین نقش را در جسارت وقیحانه رژیم بعث در بکارگیری سلاح شیمیایی علیه مردم شهر سردشت به عنوان اولین شهر مسکونی مورد تجاوز شیمیایی ایفا کرد.

کاربرد وسیع سلاح شیمیایی علیه ایران در دوران جنگ تحمیلی یکی از عوامل کلیدی در سطح بین المللی جهت تدوین و انعقاد کنوانسیون منع سلاح های شیمیایی و نیز تقویت هنجار ممنوعیت کامل سلاح های شیمیایی به‌شمار می رود. جمهوری اسلامی ایران بعنوان بزرگترین قربانی سلاح شیمیایی در دوران معاصر، کاربرد این سلاح های غیر انسانی را در هر زمان، توسط هر کس و تحت هر شرایطی، محکوم می نماید.

ایران تجارب بی نظیر و ارزنده ای در حوزه پزشکی و درمان مجروحان شیمیایی دارد و همواره آمادگی دارد تجربیات خود را با جامعه جهانی به اشتراک بگذارد. با اغتنام فرصت مایلم از جامعه پزشکی کشورمان که در طول سالهای جنگ تحمیلی و پس از آن و نیز در ایام همه گیری ویروس کرونا با روحیه جهادی و ایثار، منشاء خدمات ارزنده و گرانبهایی در درمان مصدومین شیمیایی بوده و هستند، صمیمانه تقدیر و تشکر نمایم.

دولت جمهوری اسلامی ایران سیاست فعالانه ای را در مجامع حقوقی و بین‌المللی جهت پیگیری و احقاق حقوق معنوی و مادی شهدا و جانبازان عزیز شیمیایی دنبال کرده است. پیشنهاد تاسیس شبکه بین المللی کمک و حمایت از قربانیان سلاح های شیمیایی، ایجاد صندوق کمک به مصدومان شیمیایی و حمایت از اقامه دعوی علیه شرکت ها و اتباع خارجی از جمله اقدامات بعمل آمده می باشند. بدیهی است که این اقدامات مستلزم پیگیری تا حصول به نتیجه می باشد.

در طول چهار دهه اخیر، تلاشهای بین المللی برای تسکین آلام جسمی و روحی جانبازان معزز شیمیایی با موانعی از جمله موارد زیر روبرو بوده است:

نبود اراده سیاسی لازم از سوی برخی دولتها و وجود نقائص نظام کنونی حقوقی و کیفری بین المللی جهت سپردن عاملان و مباشران حملات شیمیایی به دست عدالت، که موجب دشواری پیگیری مسیر حقوقی گردیده است؛

تحریم های قهری یکجانبه آمریکا، تهیه و تامین دارو و تجهیزات پزشکی مورد نیاز جانبازان شیمیایی را به شدت دشوار نموده است. در حالی که جانبازان شیمیایی جزو گروه های آسیب پذیر در برابر ویروس کوید-۱۹ بوده اند، اعمال تحریم های قهری یکجانبه آمریکا و همراهی برخی کشورها و شرکت های دارویی از آن، باعث تشدید آسیب پذیری آنها گردید. موقع را مغتنم شمرده و شهادت تعدادی از جانبازان شیمیایی در اثر ویروس کوید-19 را به ملت بزرگ ایران و خانواده معظم آنها تبریک و تسلیت عرض می نمایم.

عدم پیش بینی ایجاد یک سازوکار بشردوستانه الزام آور و کارآمد جهت مساعدت به مجروحین شیمیایی در چارچوب کنوانسیون منع سلاح های شیمیایی، یکی دیگر از مشکلات و موانع می باشد. انتظار می رود سازمان منع سلاح های شیمیایی و دول عضو، اتخاذ اقدامات ملموس از جمله تقویت همکاری های بین‌المللی و تعبیه سازوکارهای الزام آور بشردوستانه برای کمک به مجروحین شیمیایی را به عنوان ماموریت های اصلی این سازمان دنبال نماید.

فقدان توجهات شایسته بین المللی به شهر سردشت به عنوان اولین شهر مسکونی مورد بمباران شیمیایی قرار گرفت، موجب یاس و ناامیدی مردم دلاور و مظلوم سردشت از جامعه جهانی و افکار عمومی شد. انتظار می رود وضعیت بین المللی شهر سردشت به‌گونه‌ای همانند شهرهای هیروشیما و ناگازاکی که بواسطه حملات هولناک سلاح اتمی به آن مشهور شدند، شناسایی و برجسته گردد.

علیرغم مشکلات، موانع و بی مهری های فوق، وزارت امور خارجه در چارچوب وظایف ذاتی خود جهت صیانت از حقوق و منافع اتباع دولت جمهوری اسلامی ایران در مجامع بین المللی و نیز وفق مصوبات مجلس محترم شورای اسلامی به ویژه «قانون الزام دولت به پیگیری حقوق جانبازان و قربانیان جنگ شیمیایی علیه جمهوری اسلامی ایران» و «قانون شناسایی و حمایت از مصدومان شیمیایی»، از هیچ تلاشی جهت احقاق حقوق شهدا و جانبازان شیمیایی از مجاری ذیربط حقوقی و بین المللی، فروگذار نکرده و نخواهد کرد.

جهان، بدون شک صبر و بردباری را از ایمان و تعهد راسخ جانبازان گرانقدر شیمیایی هشت سال دفاع مقدس الهام می گیرد و صلح و امنیت برآمده از ممنوعیت کاربرد سلاح های ضدبشری را وامدار ایمان و شکیبایی این عزیزان می داند.

در پایان، از خداون منان برای شهدای عزیز شیمیایی علو درجات و برای جانبازان عزیز شیمیایی سلامتی و طول عمر مسالت دارم. همچنین برای خانواده ها و بازماندگان شهدا و جانبازان شیمیایی صبر و اجر آرزو می کنم.

به امید تحقق عاجل عدالت و صلح واقعی و پایدار در سایه حکومت جهانی حضرت حجت (عج).

حسین امیرعبداللهیان – وزیر امور خارجه